Zondag
Gisteren zijn we vertrokken voor onze (na)zomervakantie. Dit jaar zijn we met de auto maar Chateau du Pommoy in de Morvan gereden. En dat is niet zomaar een bestemming, maar dat is het chateau dat Frank’s nicht Iteke, samen met Ad en Laurens, verhuurt aan groepen. Het plan voor vertrek was om in ieder geval twee volle dagen daar te verblijven.
Zondag liep om 7 uur de wekker af. Alles stond klaar om in de auto de laden, dus rond 8:25 konden we onderweg. De reis naar de Morvan is ruim 700 km, en duurt ongeveer 8 uur (zonder de pauzes). Dus zondag was vooral een reisdag. Op zondag buiten het seizoen konden we overal goed doorrijden, dus de reis verliep voorspoedig. We hebben geen moment in de file gestaan. Dat is wel zo ontspannen aan het begin van de vakantie.
De route die we genomen hebben was via Charleroi en Reims. Dat bleek een route met best wat provinciale wegen. Dat lijkt toch langer te duren dan via de snelweg. Na het eerste stuk tolweg bood de TomTom ons een alternatief aan dat 9 minuten sneller zou. Een prachtige route, dus sowieso de juiste keuze. Na nog een laatste stukje tolweg was het alleen nog maar provinciale wegen richting Le Pommoy.
Maar zo’n 40 kilometer voor onze eindbestemming ging ineens de auto raar doen. Frank remde iets af voor een bocht een toen hij na de bocht weer gas wilde geven deed de auto dat niet en brandde op het dashboard het gele lampje van het motormanagement. Dit lampje was in juli al een keer eerder gaan branden, maar toen konden we wel gewoon zonder problemen doorrijden naar huis. Nu hebben we de auto aan de kant gezet, de motor uitgezet en na een korte tijd weer gestart. Alles werkte weer normaal maar het lampje is wel de rest van de rit blijven branden.
Toen het lampje in juli ging branden, heeft degene die onze auto onderhoud ernaar gekeken, maar er was geen fout in het systeem te vinden. De tip was toen om niet meer 95 maar 98 te tanken. De belangrijkste reden daarvoor is dat we tegenwoordig een stuk minder kilometers maken, sinds Caroline niet meer als pedicure werkt. De 10% bio ethanol die in 95 zit, levert bij oudere auto’s (wat onze Suzuki SX4 toch wel is) wel vaker problemen op.
Toen we rond half zes aankwamen bij Iteke voelde het gelijk als thuiskomen. Een hartelijke onthaal, en na een glaasje fris onder de parasol kregen we een uitgebreide rondleiding in het chateau. Wat is er veel gebeurd sinds de laatste keer (in 2018 alweer) hier waren.
Het chateau is echt heel mooi geworden. Alle kamers zijn helemaal af en super mooi. Aangezien er deze week geen gasten zijn hebben we onwijze mazzel en mogen we in de mooiste kamer van allemaal slapen. Een suite met een royale slaapkamer, een kamer met een zitje en een hele mooie badkamer met bad. Alle kamers hebben uitzicht over de tuin en de daarachter liggende heuvels/bergen. Idyllisch!
Na het heerlijke eten hebben we bijgekletst want we spreken elkaar eigenlijk veel te weinig, waarna we op de heerlijke bedden snel in slaap zijn gevallen.
Maandag
Na een heerlijke nacht, zeker voor een eerste nacht, hebben we besloten vandaag een ontspannen dag te houden. Het zwembad is onze stek voor vandaag. Lekker onder de parasol of in het water. Kortom, genieten van een dagje niks.
Onze kasteeldame en -heer verzorgen ons zo goed dat we er stil van worden. Het ontbijt werd buiten ingericht. Zo’n luxe hebben de gasten het hier normaal niet. Maar ja, wij zijn dan ook op familiebezoek. We genieten er met volle teugen van.
‘s Middags hebben we in het zwembad gezwommen. Het water was met 21 °C wat kouder dan de buitentemperatuur van 28 °C, maar het was prima uit te houden. Frank heeft nog ruim 20 minuten baantjes gezwommen, ook al is het “maar” een 10 meter bad. Aan het einde van de middag begon het wat te betrekken, dus de badkleding werd ingeruild voor de korte broek en een shirt.
Caroline heeft op het terras lekker zitten tekenen, terwijl Frank alvast het begin van deze blog heeft gemaakt. Iteke en Ad waren bezig met allemaal klusjes en administratie.
Onder het genot van het avondeten en druivensap uit eigen tuin hebben we plannen gemaakt voor de komende dagen. Aan het oorspronkelijke idee van twee volle dagen gaat we niet genoeg hebben, dus we weten nu al dat we langer blijven.
Omdat het hier zo donker is, hebben we op de bedjes op het terras nog een tijdje naar de sterren liggen kijken, en ook nog een paar vallende sterren gezien. Wat een fijne afsluiting van de dag.