Vandaag is het er eindelijk van gekomen. We gaan naar Vézelay. Dat is ongeveer 1,5 uur rijden. Een route over allemaal slingerde provinciale wegen. Het rijdt wel door, maar schiet niet op.
We parkeren op de eerste de beste parkeerplaats als we rond kwart over 12 Vézelay binnen rijden. Het is een toeristische trekpleister dus betaald parkeren.
Voor de lunch halen we bij de bakker allebei een royaal belegd half stokbrood met daarbij een eclair met chocolade en een gekoeld flesje water voor 7,50 pp. In ieder geval geen patat, want dat hebben we gisteren al twee keer gegeten. Op een bankje aan het begin van het dorp (of is het een stadje) eten we dat op ons gemakje op.
Na onze lunch gaan we het stadje (of is het een dorpje) in.
Vézelay dankt zijn bestaan en zeker zijn bekendheid grotendeels aan de basiliek Sainte-Marie-Madeleine. In deze basiliek liggen relieken van Maria Magdalena, waardoor het altijd een belangrijk bedevaartsoord is geweest. Daarnaast zijn er vanuit Vézelay diverse kruistochten gestart en is het een startpunt voor de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella. Kortom een heel belangrijke kerk.
En dat is te zien. De kerk is ruim 60 meter lang en is daarmee een van de grootste kerken van Frankrijk. En dat in een dorpje van zo’n 500 personen. De kerk is redelijk sober ingericht, maar toch erg indrukwekkend. Veel marmer. In de crypte onder de kerk liggen de relieken.
Achter de basiliek ligt een plateau met een ommuurd grasveld waar je een weids uitzicht over de omgeving hebt. Prachtig!
Daarnaast is een tuin met prachtige, heerlijk ruikende rozen. Je merkt dat de herfst weer aan komt, de meeste bloemen zijn al uitgebloeid.
Als we terug lopen zitten we nog even in de zon op een bankje te genieten van de basiliek en het pleintje.
Op de weg terug gaan we nog even op een terrasje zitten om wat te drinken. Daarna gaan we terug naar een winkeltje waar we op de heenweg al geweest waren. Allemaal dieren gemaakt van staal. We kopen een schattig voederhuisje en Caroline (natuurlijk) een eekhoorn om aan de schutting te hangen.
Onderweg naar het chateau stoppen we nog even bij Château de Bazoches. Maar eigenlijk zijn we daar te laat om het kasteel echt te bezichtigen. Dat kan dus op het lijstje voor volgende keer.
Terug bij het chateau is de tafel gedekt en is er weer een heerlijke maaltijd klaar gemaakt met een heerlijke paprikasoep gemaakt door Laurens. Vlak voor het eten zien we een aambeeldwolk, heel bijzonder om te zien.
Om half 10 kunnen we volgens de app het ISS zien, Caroline verheugd zich daar al een paar dagen op. Iteke en Frank hebben hem gezien en Caroline niet, het ging te snel. Het is de laatste avond hier dus het bleef nog lang onrustig in het chateau. Dan toch naar bed voor onze laatste nacht.