Vandaag gaan we wandelen. We gaan de Levada das 25 Fontes lopen. Het startpunt van deze route ligt in Rabaçal en dat is op ruim 1200 m hoog. Aangezien we op zeeniveau zitten is dat een flinke klim voor onze Fiat. Vooral in zijn 1e versnelling en met krap 30 km/u kruipen we naar boven, maar we komen er.
En hoe hoger we kwamen hier kouder het werd. Dus helaas het dak maar weer dicht gedaan. Dat moet morgen anders.
We waren duidelijk niet de enige die dit plan vandaag hadden, want op de parkeerplaats was erg druk. Gelukkig reed er net iemand weg dus de auto stond.
We hadden vanmorgen nog even een nieuwe kan water gekocht dus op de parkeerplaats de waterzakken gevuld. De tip die je veel leest over wandelen op Madeira is, neem wat warme kleding mee, want boven in de bergen kan het fris zijn. Nou, dat klopt! Gelukkig hadden we die tip ter harte genomen en konden we het eerste stuk een extra laagje aan.
De route begint pas echt bij het café Rabaçal. Dat is 1,8 km afdalen vanaf de parkeerplaats. Caroline moet nog even naar het toilet en Frank doet zijn extra laagje uit. Daarbij ziet hij even over het hoofd dat zijn petje aan zijn rugzak hangt. Daar komt hij een stukje later achter. Dus terug naar het café, maar zijn petje lag er niet meer.
Het eerste stuk van de route is alleen maar trappen af, tot je bij de eerste levada komt. Een levada is een irrigatiekanaal waarmee water van de natte noordkant van het eiland naar de drogere zuidkant wordt getransporteerd. Langs deze levadas liggen paden en dat zijn uiteindelijk de wandelpaden geworden waar Madeira bekend om staat.
Langs de levadas loopt je relatief vlak, maar om er te komen moet je vaak klimmen en/of dalen. Zo ook bij onze route, de PR 6. De parkeerplaats ligt op ruim 1200 m, de levadas die wij vandaag volgen rond de 900 m.
Op sommige stukken was het erg smal en omdat de meeste stukken tweerichtingsverkeer is, is een tegenligger passeren gedoe.
Aangekomen bij de watervallen was het erg druk, maar wel heel mooi. Je snapt ook direct waarom het de 25 fontes heet, overal komt water naar beneden. Om een foto te maken zonder mensen voor je lens loopt Frank, met zijn waterdichte bergschoenen, door de poeltjes.
Omdat deze levada soms erg smal is, hebben ze een stukje eenrichtingsverkeer gemaakt. Op de terugweg moet je dan wel naar een hoger gelegen pad en een stukje later weer terug op de oorspronkelijke route. We snappen wel dat er in een review stond dat de 25 fontes de 25000 traptreden route is.
Terug lopen we via een andere waterval, de Levada do Risco, de PR 6.1. Dan kom je vanzelf uit zijn de Risco waterval. Hier was het een stuk rustiger, ondanks dat dit een kortere route is dan de PR 6.
Vanaf de Risco waterval gingen we weer terug naar het café. Het laatste stuk was nog een stevige klim. Bij het café hing daar, aan een paaltje, Frank zijn petje. Blijkbaar toch iemand die hem gevonden had en opgehangen. Na 4 uur hing hij er nog steeds.
Bij het restaurantje hebben we een lekker broodje gegeten met een pastel de nata en Caroline een Brisa passievrucht. Deze frisdrank is alleen maar op Madeira te koop.
De vogels, de Madeiravink, weten dat er bij een terras altijd iets te halen is, want ze zijn in grote getale aanwezig om de restjes van de borden te pikken. Het begint zelfs een beetje te regenen, of waren we letterlijk in de wolken?
Vanaf het café moesten we natuurlijk de 1,8 km nog terug omhoog naar de auto. Dit kon ook met een busje, maar dat rijd maar 3x per uur en het is een 8-persoonsbusje en de rij was nog flink. Dus zijn we toch maar gaan lopen. Caroline haar knieën hadden het voor vandaag wel gehad, dus het kostte wat moeite.
Op de parkeerplaats was het een stuk rustiger dan toen we aankwamen. Maar beneden was voor de Fiat een stuk minder moeilijk, al wil je ook niet al te hard een berg van 20% af.
In het hotel eerst een heerlijke douche genomen, en even bijgekomen. Daarna bij de haven gegeten. Frank kiest voor degenvis met banaan, een typisch gerecht van Madeira. Een opvallende, maar lekkere combinatie.
